Małe dzieci naturalnie nabywają umiejętność do nauki języków. Jednocześnie posiadają wewnętrzną motywację do przyswajania wiedzy bez świadomego procesu nauki, w odróżnieniu od nastolatków i dorosłych. Potrafią naśladować wymowę i samodzielnie odkrywać reguły gramatyczne. Nigdy nie przychodzi im do głowy, że nauka angielskiego może być trudna, chyba że ktoś dorosły, który prawdopodobnie uczył się angielskiego w późniejszym wieku przy pomocy akademickich metod i podręczników pełnych gramatyki, sugeruje im taką trudność. Jak zatem uczyć dziecka języka angielskiego już od najmłodszych lat? Odpowiedź na to pytanie w artykule poniżej.

Od czego rozpoczyna się proces nauki języka u maluchów?

Kiedy małe dzieci uczą się swojego rodzimego języka, zazwyczaj przechodzą przez fazę, którą można nazwać “okresem ciszy”. W tym okresie obserwują, słuchają, ale jeszcze nie mówią, zamiast tego próbują wyrażać się za pomocą mimiki twarzy lub gestów. Podobnie, gdy dzieci uczą się angielskiego, może wystąpić podobny “okres ciszy”, w którym zdolność do porozumiewania się i rozumienia języka rozwija się przed zdolnością do mówienia po angielsku.

W trakcie tej fazy, zachęcanie dzieci do uczestnictwa w dialogach poprzez prośby o powtarzanie słów jest kluczowe. Dialogi powinny być inicjowane przez osobę dorosłą, która, podczas słuchania, daje dziecku możliwość przyswojenia pewnych elementów języka. Jeśli dorosły stosuje elementy tzw. “języka nianiek” (sposobu mówienia dostosowanego do małych dzieci), aby wspomóc proces nauki, dziecko będzie w stanie zastosować te same strategie, które wykorzystywało ucząc się swojego języka ojczystego.

Nie należy korygować dzieci za popełniane błędy, ponieważ taka reakcja może zniechęcić je do dalszej nauki. Błędy stanowią naturalny element procesu odkrywania zasad gramatyki angielskiego lub mogą wynikać z niedokładnej wymowy. Podobnie jak w przypadku nauki języka ojczystego, jeśli dzieci mają okazję słuchać, jak dorosły powtarza ich wypowiedzi w poprawny sposób, same z czasem poprawią swoją wymowę. Nauka języka angielskiego powinna być przede wszystkim spokojna i taka, która daje przestrzeń na błędy.

Angielski dla najmłodszych – jak wesprzeć naturalną naukę tego języka w praktyce?

Dla małych dzieci nauka angielskiego staje się znacznie bardziej efektywna, gdy zapewnia się im odpowiednie zajęcia i zabawy językowe, przy wsparciu dorosłego stosującego techniki charakterystyczne dla “języka nianiek”. Dzieci potrzebują uczyć się w bezpiecznym otoczeniu i rozumieć, dlaczego używa się języka angielskiego.

Ćwiczenia powinny być ściśle związane z elementami codziennego życia, które są już znane dzieciom. Na przykład, czytanie angielskich książek z obrazkami, recytowanie rymowanek po angielsku i próbowanie “angielskich” przekąsek. W trakcie ćwiczeń dorosły powinien regularnie komentować to, co dzieje się w danej chwili i używać dialogów w ramach “języka nianiek”.

Zajęcia z angielskiego dla dzieci powinny być przyjemne i interesujące, koncentrując się na koncepcjach, które dzieci już rozumieją w swoim rodzimym języku. Dzięki temu dzieci uczą się angielskiego, aby rozmawiać o czymś, co już znają, bez konieczności jednoczesnego poznawania nowych pojęć i nowego języka. W miarę możliwości warto korzystać z różnych rekwizytów, ponieważ pomagają one zrozumieć treść i budzą ogólne zainteresowanie. Rodzic musi kontynuować wspieranie nauki, powtarzać z maluchem słówka, a także opowiadać wierszyki w tym języku.

Dla dzieci istotne jest odczuwanie postępów w nauce, dlatego potrzebują ciągłej motywacji oraz uznania za osiągnięcia, gdy wykonują zadania poprawnie. Sukcesy stanowią ważne źródło motywacji. Rodzice posiadają doskonałe możliwości, aby wspierać swoje dzieci w nauce, nawet jeśli sami mają tylko podstawową znajomość angielskiego i uczą się razem ze swoimi dziećmi.

Poprzez wspólne uczenie się języka rodzice nie tylko integrują angielski oraz ćwiczenia językowe w życiu rodzinnym, ale także kształtują podejście swoich dzieci do nauki języków i innych kultur. Obecnie wiemy, że większość przekonań i postaw, które towarzyszą nam przez całe życie, kształtuje się przed osiągnięciem wieku 8-9 lat.