Wiadomość o nieplanowanym powiększeniu rodziny spada zawsze jak grom z jasnego nieba. Każda kobieta może zareagować na taką informację w zupełnie inny sposób. Jedne odnajdą w tym radość, inne będą zaniepokojone i zestresowane. Jak radzić sobie z niechcianą ciążą na różnych jej etapach?

Nieplanowana ciąża – co zrobić?

Należy pamiętać, że macierzyństwo na samym początku (i nie tylko) wzbudza przeróżne emocje: szok, lęk, złość czy smutek. To zupełnie normalne i należy dać sobie prawo do przeżycia tych odczuć, bez wypierania ich. Jeśli to tylko wykonalne, warto przejść przez to razem z partnerem. Ważne, by mieć kogoś, z kim da się w pełni szczerze porozmawiać. Może to być też mama, przyjaciółka czy ktokolwiek inny.

Następnie trzeba pomyśleć o tym, jakie ma się możliwości i jakie decyzje trzeba podjąć. Należy przeanalizować kwestie finansowe, emocjonalne czy mieszkaniowe. Kiedy dziecko przyjdzie na świat, musi mieć zapewnioną odpowiednią opiekę i miejsce do życia.

Niezależnie od tego, czy kobieta zdecyduje się kontynuować ciążę i wychowywać dziecko sama lub z partnerem, czy może oddać malucha do adopcji, najważniejsze, by decyzja była zgodna z jej wartościami i możliwościami. Nie powinno się pozwolić na to, by inni narzucali ciężarnej swoje oczekiwania. To ona będzie musiała żyć z konsekwencjami tego wyboru.

Decyzje, jakie można podjąć, obejmują:

• kontynuację ciąży i przygotowanie się do macierzyństwa;
• oddanie dziecka do adopcji, co umożliwia wychowanie go przez inną rodzinę, która zmaga się np. z problemem niepłodności;
• w niektórych krajach przerwanie ciąży, ale zależy to od obowiązujących przepisów. Koniecznie trzeba skonsultować tę decyzję ze specjalistą.

Pomoc psychologa może pomóc kobiecie zrozumieć jej emocje oraz podjąć postanowienie zgodne z jej wartościami i sytuacją życiową. Kiedy doświadcza się trudności emocjonalnych po wiadomości o ciąży, warto udać się na wizytę lub nawet rozpocząć terapię.

Depresja w ciąży – jak leczyć? Gdzie szukać pomocy?

Okres ciąży jest nieprzewidywalny zarówno dla kobiet, które planowały dziecko, jak i tych dotkniętych „wpadką”. Każdego może dotknąć wtedy depresja, więc warto wiedzieć, że schorzenie wymaga odpowiedniego leczenia i nie powinno się ignorować jego żadnych symptomów.

Podstawowy krok, jaki trzeba podjąć, to udanie się na terapię. Psychoterapeuta dobierze odpowiedni nurt, np. poznawczo-behawioralny, który pomoże kobiecie identyfikować negatywne myśli i przekonania, a następnie nauczy, jak sobie z nimi radzić.

W niektórych przypadkach depresja wymaga leczenia farmakologicznego. Leki antydepresyjne stosowane w ciąży muszą być indywidualnie i ostrożnie dobrane przez lekarza.

Pomocy w tym trudnym etapie należy szukać także:

• u ginekologów i położników;
• na grupach wsparcia;
• w fundacjach pomocowych;
• u bliskich osób.

Jak walczyć z lękiem przed porodem?

Stany depresyjne to nie wszystko, co może doskwierać kobiecie w ciąży. Nierzadko pojawia się również strach przed porodem, określany mianem tokofobii. W walce z obawami mogą pomagać:

• lekcje w szkole rodzenia;
• dobre przygotowanie i zdobycie wiedzy z pomocą lekarza;
• techniki relaksacyjne;
• opracowanie planu porodu dopasowanego do indywidualnych potrzeb;
• psychoterapia.

Niekiedy fobia u przyszłej mamy staje się tak silna, że jedynym rozwiązaniem jest terapia z psychiatrą. Specjalista pomoże poradzić sobie z trudnymi emocjami i przejść przez ciążę w łagodniejszy sposób. Warto korzystać ze wsparcia specjalistów również po porodzie.

Należy pamiętać, że wszelkie zaburzenia nastroju, strach czy niepewność są naturalne. Nie wolno bać się proszenia o pomoc. Czas ciąży powinien być pozbawiony poczucia winy czy wstydu. W trudnej sytuacji finansowej warto poszukać darmowych form pomocy w postaci konsultacji ze specjalistą w ramach różnego rodzaju fundacji czy dołączyć do lokalnych grup wsparcia.