Decyzja o adopcji to często jeden z najważniejszych i najbardziej odpowiedzialnych wyborów w życiu rodziców. Wraz z nią jednak pojawia się wiele pytań i wątpliwości dotyczących wychowania dziecka. Jedną z nurtujących opiekunów malucha kwestii, jest również ta dotycząca tego, kiedy i w jaki sposób ujawnić prawdę o adopcji. Czy na podjęcie tego tematu można znaleźć najlepszy moment? W jaki sposób przeprowadzić taką rozmowę, aby zbudować zaufanie i nie zranić dziecka?

Dlaczego warto mówić o adopcji?

Adoptowane dzieci powinny znać prawdę o swoim pochodzeniu. Dlatego jeżeli takie maluchy poznają swoją historię w odpowiedni sposób, mogą zyskać pewność siebie i zdobyć zaufanie do rodziców adopcyjnych. Ukrywanie faktu adopcji, kiedy prawda wyjdzie na jaw z innego źródła, może doprowadzić u dziecka do uczucia zdrady. Pamiętajmy o tym, że informacja o adopcji stanowi także część tożsamości dziecka. Dlatego znajomość jego korzeni, nawet jeśli są trudne, może mu pomóc zrozumieć siebie i swoje miejsce w świecie.

Rodzic adopcyjny powinien taką rozmowę przeprowadzić samodzielnie, ponieważ jeżeli dziecko usłyszy o adopcji od obcych osób, może to wywołać u niego pewien szok, a nawet zaburzyć jego poczucie bezpieczeństwa. Dlatego też najlepiej, jeżeli prawda pochodzi od rodziców i przekazana jest w atmosferze miłości i akceptacji. Ośrodek adopcyjny może pomóc rodzicom adopcyjnym znaleźć sposób na przekazanie takiej informacji. Również psycholog jest osobą kompetentną w takiej sytuacji, która może udzielić pewnych wskazówek opiekunom.

Kiedy zacząć mówić dziecku o adopcji?

Adoptowane dziecko bez wątpienia powinno poznać prawdę o swoim pochodzeniu. Opiekunowie często jednak zastanawiają się, kiedy zacząć mówić mu prawdę o adopcji. Najlepiej kwestie te poruszać już od wczesnego dzieciństwa. Na każdym etapie rozwoju dziecka jednak temat ten powinien być w nieco inny sposób rozwinięty.

Dlatego w przypadku wczesnego dzieciństwa, a więc dzieci do trzeciego roku życia, eksperci zalecają, aby wprowadzać w rozmowach poprzez prosty i pozytywny język informacje o tym, że smyk jest adoptowany. W tym wieku maluch jeszcze nie rozumie pojęcia adopcji, jednak warto mówić mu na przykład, że: wybraliśmy Cię, ponieważ jesteś dla nas wyjątkowy. Zalecane jest, aby temat adopcji pojawiał się w wieku dziecka jak najwcześniej i był dostosowany do jego obecnych możliwości poznawczych.

Dzieci w wieku przedszkolnym, a więc 4 do 6 lat zaczynają zadawać coraz więcej pytań i interesować się pewnymi historiami. Dlatego też w tym okresie powinniśmy wyjaśnić im pojęcie adopcji w sposób dostosowany jednak do ich poziomu rozumienia. Warto podkreślić, że adopcja jest aktem miłości i decyzją, która przyniosła wszystkim szczęście.

Dzieci w wieku szkolnym, a więc 7-12 lat już coraz lepiej rozumieją złożone relacje i emocje. Dlatego w tym okresie możemy im bardziej szczegółowo wyjaśnić, na przykład jak doszło do adopcji. Na tym etapie maluch pewnie będzie zadawał nam sporo pytań. Pamiętajmy, by odpowiadać na jego pytania szczerze i z empatią uwzględniając jego emocje.

W okresie dojrzewania, a więc w wieku nastoletnim między 13 a 18 rokiem życia dziecko może przeżywać różne trudności związane z poczuciem własnej tożsamości. Dlatego zwłaszcza jeżeli dotąd nie wiedziało o adopcji, ujawnienie prawdy dopiero w tym czasie może być trudniejsze. Nastolatki mogą reagować wówczas bardziej emocjonalnie. Jeżeli jednak zdecydujemy się na ujawnienie prawdy dopiero w tym czasie, wówczas powinniśmy pamiętać o tym, jak ważne jest wsparcie i otwarta rozmowa i aby działania takie podjąć jak najwcześniej.

Jak powiedzieć dziecku o adopcji?

Poinformowanie dziecka o tym, że jest adoptowane, może być niemałym wyzwaniem dla opiekunów. Dlatego zanim zdecydujemy się na taką rozmowę, upewnijmy się, że jesteśmy na nią gotowi. Przygotowanie rodziców adopcyjnych do tego kroku jest niezwykle istotne. Warto wcześniej zastanowić się, jakie słowa wybrać i jak odpowiedzieć na ewentualne pytania. Na tym etapie warto skorzystać także z pomocy psychologa rodzinnego.

Wybór odpowiedniego momentu również jest niezwykle istotny. Dlatego też taka rozmowa musi odbywać się w spokojnej atmosferze, kiedy dziecko będzie czuło się bezpiecznie. Unikajmy więc informowania malucha o tak ważnych kwestiach na przykład podczas trudnych chwil, a więc kłótni czy choroby, ale także w pośpiechu. Przygotowując się do takiej rozmowy, pamiętajmy o tym, że dobór słów ma ogromne znaczenie. Dlatego język, jakim przekażemy takie informacje, musi być dostosowany do wieku dziecka.

Młodszym maluchom możemy mówić w prostych, pozytywnych zdaniach o tym fakcie. W przypadku starszych dzieci jesteśmy w stanie im taki proces wyjaśnić bardziej szczegółowo, uwzględniając ich pytania oraz potrzeby emocjonalne. Każda taka rozmowa musi być oparta o miłości i akceptacji. Dziecko musi czuć, że taka decyzja, mimo że a jego nowi rodzice nie są dla niego biologicznymi, a jego nowa mama go nie urodziła, to mimo to, tacy opiekunowie kochają go bezwarunkowo.

Jak radzić sobie z reakcją dziecka na wieść o adopcji?

Powiedzenie dziecku prawdy o tym, że ma innych biologicznych rodziców może wywołać u niego skrajne emocje. Małe dzieci zazwyczaj przyjmują informacje o adopcji dość naturalnie, traktując ją jako część swojej historii, ale mimo to warto kontynuować takie rozmowy również w starszym wieku, aby temat ten był dla nich czymś normalnym i otwartym.

Starsze dzieci na powiedzenie prawdy o adopcji mogą reagować zaskoczeniem smutkiem lub złością na takie wieści. Są to naturalne emocje i wymagają od rodziców czasu i okazania im w takich chwilach wsparcia. Jednak zwłaszcza nastolatki mogą mieć trudności z zaakceptowaniem faktu ich przysposobienia, zwłaszcza jeśli wcześniej dziecko nie wiedziało, że wcześniej było w domu dziecka jako niemowlę. W takim wypadku może wystąpić u nich swego rodzaju trauma. Dlatego warto rozważyć zgłoszenie się z pociechą do terapeuty.

Zanim rodzice adopcyjni zdecydują się powiedzieć dziecku prawdę o procedurze adopcyjnej, powinni dokładnie przemyśleć ten krok. Ośrodki adopcyjne często wspierają przyszłych rodziców adopcyjnych, zapewniając im wsparcie psychologiczne i pomagają przekazać wiedzę o adopcji dziecka.